İçim volkan yeri.. Herkes kendi derdin de..

Hayat büyükçe gerçekleri gördükçe insanın içini acıtmakta elinde geldiğinin fazlasıyla zorlaşmaya bunaltmaya hayallerini heveslerini insanın elinden almakta..

   Benim inancım vardı Turgay bir olacağız mutlu huzurlu olacağız diye bunu düşünmüş istemiştim heveslenmiş inanmıştım.. Seni kandırdım gibi duruyor biliyorum ama öyle değil ben kendimi kandırmışım.. Şimdi kırık dökük bir haldeyim.. Herkesi anlıyorum görüyorum duyuyorum bu yüzden aklım karma karışık ne yapacağımı bilmez bir halde oturuyorum, kalkıyorum, konuşuyorum, düşünüyorum ama ne istediğimi bilmiyorum.. 

   Ben böyle biri değildim.. Kendi halinde hep mutlu olan insanları seven güvenen inanan kocaman kahkahaları olan bir insandım.. Kendimi kaybettim ben.. Allah ıma sığınıyorum yalvarıyorum beni en iyi o biliyor görüyor duyuyor.. Bana karşı herkesin senin babanın ailemin sözleri ucu çok sivri oklar gibi.. Hiç düşünmeden sadece kendi istekleriniz düşünceleriniz için kendi istedikleriniz olsun doğru gördüğünüz olsun diye bana yönelttiniz.. Ben doğrularımı kaybettim, kendimi kaybettim..

   Kaçıp gitmek uzaklaşmak istiyorum mucizeye ihtiyacım var ve mucizeler Allah'ın elinde ondan en hayırlı en güzel en doğru zaman da  hayatım geleceğim ona tertemiz gelebilmek için mucize bekliyorum...